Verf, Ballonnen en Weer naar huis
Door: Brechtje
Blijf op de hoogte en volg Brechtje
20 Augustus 2014 | Swaziland, Ezulwini
17 augustus 2014
Dat was het dan. Vandaag is alweer de laatste dag in Afrika, na 6 leerzame, soms heftige, maar vooral super mooie weken. Aan de ene kant baal ik ontzettend dat ik alweer naar huis moet, want wat heb ik genoten hier! Maar aan de andere kant weet ik ook dat het goed is geweest zo, want ik heb kunnen doen waar ik voor kwam, ik heb me kunnen inzetten voor de mensen hier en mijn steentje kunnen bijdragen en daar enorm veel dankbaarheid voor teruggekregen. Dus ik zal morgenochtend zeker weten met een voldaan gevoel het vliegtuig instappen!
Maar eerst nog even over de afgelopen twee weken. Toen we weer terug waren uit Mozambique en het grootste deel van de groep alweer naar huis ging, bleven we nog met zijn vieren over. Ook nu zat ik gewoon weer bij Mahlanya NCP om de laatste 2 weken door te brengen, deze keer samen met Merel, een ander Nederlands meisje. We vonden het wel een leuk idee om iets achter te kunnen laten daar en dus hadden we besloten om te gaan schilderen. Met als belangrijkste project het klaslokaal overnieuw schilderen, en daarnaast vonden we het ook een leuk idee om de keuken een kleurtje te geven. Omdat er maar één kleur verf aanwezig was, zijn we begonnen met de buitenkeuken. Dat was zo'n saai grijs gebouwtje dat we vonden dat het wel een kleurtje kon gebruiken zodat het daarmee de hele school een gezelligere uitstraling zou geven. Dus op dag 1 zijn we met goede moed begonnen en eigenlijk duurde het helemaal niet lang of alle muren waren al zalmroze. Helaas als je het van dichterbij bekeek mochten er nog wel een paar lagen verf overheen, want het waren nou niet bepaald vlakke muren en een hoop grijze plekken schenen door, maar ook dat klusje was gelukkig in 1 dag geklaard. Nadat we hadden geshopt voor wat verschillende kleuren verf, konden we gaan beginnen aan het klaslokaal. 8 dagen hadden we in totaal hiervoor en we hadden ingeschat dat we 2 muren wel konden schilderen in die tijd, al hadden we graag alle 4 de muren gedaan. De verf die er eerst op zat was al een groot deel versleten en afgebrokkeld dus het was hoog nodig, maar helaas hadden we niet meer zoveel tijd. Nadat we de muren helemaal lichtblauw hadden geschilderd konden we gaan beginnen aan tekeningen.
We wilden proberen zo veel mogelijk leerzame dingen in de tekeningen verwerken, die de lerares dan kan gebruiken in haar lessen, dus hebben we gekeken waar de lessen over gingen en hier een aantal dingen uitgekozen. Hoewel we redelijk ver zijn gekomen, hebben we ons idee helaas niet helemaal af kunnen maken, omdat we nog 1 dagje langer nodig hadden gehad. We hadden dus ook besloten om op zaterdag terug te gaan, terwijl we eigenlijk vrij waren maar het vervoer bleek jammer genoeg een probleem. We waren al onderweg, en het eerste deel van de reis ging prima, maar toen we de tweede bus wilden pakken bleek het dat die zich op zaterdag niet helemaal aan het schema hield en dus niet meer langs onze gebruikelijke opstapplaats zou komen. We hebben toen nog onze organisatie gebeld om te vragen voor vervoer naar de NCP, want behalve die ene bus is er sowieso geen vervoer, maar op zaterdag had iedereen vrij en was het dus onmogelijk. Wij baalden natuurlijk ontzettend en zijn met een gebogen hoofd weer om moeten draaien. Merel en ik hebben toen maar een brief geschreven naar de volgende vrijwilligers die naar Mahlanya NCP zullen gaan, waarin alles staat uitgelegd en we onze ideeën hebben beschreven van wat we nog van plan waren, en dat we hopen dat zij het voor ons willen afmaken, duimen dus! Maar even over ons idee, we vonden het leuk om een jongetje en een meisje te maken, zodat de kinderen de verschillen daartussen kunnen leren en weten hoe ze het moeten tekenen. Dat is ons in ieder geval gelukt om af te krijgen, gelukkig! Daarbij wilden we bij het jongetje met pijltjes de verschillende lichaamsdelen aangeven, en dan vooral de ogen, neus, mond, oren en handen. Bij het meisje wilden we dan aangeven welk zintuig erbij hoort: gezichtsvermogen, reukvermogen, gehoor, smaakzin, tastzin. Hopelijk zal dit dus nog gebeuren in de toekomst. Verder hebben we op de andere muur allerlei verschillende vormen geschilderd, (de meeste) met de naam erbij, dat was al bijna af dus. Ook is het ons wel gelukt de dagen van de week te maken. We hadden ook nog het plan om de verschillende seizoenen te maken, dus een plaatje dat het seizoen representeert en dan met zomer, herfst, winter en lente eronder. Alles in het Engels natuurlijk, want Engels leren is de grootste prioriteit op school. Nog even afwachten dus of dit alles nog afgemaakt zal worden, maar zelf ben ik toch wel trots op wat we wél hebben kunnen schilderen!
Vrijdag was het laatste dagje dat we op de NCP zouden zijn met de kinderen, dus hebben we die dag nog even met de kinderen kunnen spelen en afscheid genomen. We hadden ballonnen meegenomen en wat waren ze daar blij mee! De hele dag hebben we alleen maar lachende gezichtjes om ons heen gezien, dus dat was echt een top afsluiting van de geweldige 4 weken die ik daar heb doorgebracht.
Nog even over het sponsorgeld wat nog over was om daar te besteden, een klein deel heb ik gebruikt voor de verf voor het klaslokaal, en de voor het overige heb ik besloten het in ieder geval aan Mahlanya NCP te besteden, omdat ik deze mensen al ken en ik het super zou vinden nog iets voor hun te kunnen betekenen. Er is daar een lijst met dingen die nog nodig zijn en dus zal het geld gebruikt worden voor bijvoorbeeld de aanleg van toiletten, speeltoestellen op het schoolplein of onderhoud van het schoolplein. Zodra er iets met dit geld gedaan is, krijg ik steeds updates en foto's opgestuurd, zodat ik kan zien wat ermee is gedaan en zo weet ik zeker dat het geld goed terechtkomt!
Tot slot wil ik nog even een keer alle sponsors bedanken, zonder jullie hulp was dit alles me niet gelukt en had ik deze fantastische ervaring moeten missen. Weet dat het geld 100% goed besteed is!
Dat was het dan. Vandaag is alweer de laatste dag in Afrika, na 6 leerzame, soms heftige, maar vooral super mooie weken. Aan de ene kant baal ik ontzettend dat ik alweer naar huis moet, want wat heb ik genoten hier! Maar aan de andere kant weet ik ook dat het goed is geweest zo, want ik heb kunnen doen waar ik voor kwam, ik heb me kunnen inzetten voor de mensen hier en mijn steentje kunnen bijdragen en daar enorm veel dankbaarheid voor teruggekregen. Dus ik zal morgenochtend zeker weten met een voldaan gevoel het vliegtuig instappen!
Maar eerst nog even over de afgelopen twee weken. Toen we weer terug waren uit Mozambique en het grootste deel van de groep alweer naar huis ging, bleven we nog met zijn vieren over. Ook nu zat ik gewoon weer bij Mahlanya NCP om de laatste 2 weken door te brengen, deze keer samen met Merel, een ander Nederlands meisje. We vonden het wel een leuk idee om iets achter te kunnen laten daar en dus hadden we besloten om te gaan schilderen. Met als belangrijkste project het klaslokaal overnieuw schilderen, en daarnaast vonden we het ook een leuk idee om de keuken een kleurtje te geven. Omdat er maar één kleur verf aanwezig was, zijn we begonnen met de buitenkeuken. Dat was zo'n saai grijs gebouwtje dat we vonden dat het wel een kleurtje kon gebruiken zodat het daarmee de hele school een gezelligere uitstraling zou geven. Dus op dag 1 zijn we met goede moed begonnen en eigenlijk duurde het helemaal niet lang of alle muren waren al zalmroze. Helaas als je het van dichterbij bekeek mochten er nog wel een paar lagen verf overheen, want het waren nou niet bepaald vlakke muren en een hoop grijze plekken schenen door, maar ook dat klusje was gelukkig in 1 dag geklaard. Nadat we hadden geshopt voor wat verschillende kleuren verf, konden we gaan beginnen aan het klaslokaal. 8 dagen hadden we in totaal hiervoor en we hadden ingeschat dat we 2 muren wel konden schilderen in die tijd, al hadden we graag alle 4 de muren gedaan. De verf die er eerst op zat was al een groot deel versleten en afgebrokkeld dus het was hoog nodig, maar helaas hadden we niet meer zoveel tijd. Nadat we de muren helemaal lichtblauw hadden geschilderd konden we gaan beginnen aan tekeningen.
We wilden proberen zo veel mogelijk leerzame dingen in de tekeningen verwerken, die de lerares dan kan gebruiken in haar lessen, dus hebben we gekeken waar de lessen over gingen en hier een aantal dingen uitgekozen. Hoewel we redelijk ver zijn gekomen, hebben we ons idee helaas niet helemaal af kunnen maken, omdat we nog 1 dagje langer nodig hadden gehad. We hadden dus ook besloten om op zaterdag terug te gaan, terwijl we eigenlijk vrij waren maar het vervoer bleek jammer genoeg een probleem. We waren al onderweg, en het eerste deel van de reis ging prima, maar toen we de tweede bus wilden pakken bleek het dat die zich op zaterdag niet helemaal aan het schema hield en dus niet meer langs onze gebruikelijke opstapplaats zou komen. We hebben toen nog onze organisatie gebeld om te vragen voor vervoer naar de NCP, want behalve die ene bus is er sowieso geen vervoer, maar op zaterdag had iedereen vrij en was het dus onmogelijk. Wij baalden natuurlijk ontzettend en zijn met een gebogen hoofd weer om moeten draaien. Merel en ik hebben toen maar een brief geschreven naar de volgende vrijwilligers die naar Mahlanya NCP zullen gaan, waarin alles staat uitgelegd en we onze ideeën hebben beschreven van wat we nog van plan waren, en dat we hopen dat zij het voor ons willen afmaken, duimen dus! Maar even over ons idee, we vonden het leuk om een jongetje en een meisje te maken, zodat de kinderen de verschillen daartussen kunnen leren en weten hoe ze het moeten tekenen. Dat is ons in ieder geval gelukt om af te krijgen, gelukkig! Daarbij wilden we bij het jongetje met pijltjes de verschillende lichaamsdelen aangeven, en dan vooral de ogen, neus, mond, oren en handen. Bij het meisje wilden we dan aangeven welk zintuig erbij hoort: gezichtsvermogen, reukvermogen, gehoor, smaakzin, tastzin. Hopelijk zal dit dus nog gebeuren in de toekomst. Verder hebben we op de andere muur allerlei verschillende vormen geschilderd, (de meeste) met de naam erbij, dat was al bijna af dus. Ook is het ons wel gelukt de dagen van de week te maken. We hadden ook nog het plan om de verschillende seizoenen te maken, dus een plaatje dat het seizoen representeert en dan met zomer, herfst, winter en lente eronder. Alles in het Engels natuurlijk, want Engels leren is de grootste prioriteit op school. Nog even afwachten dus of dit alles nog afgemaakt zal worden, maar zelf ben ik toch wel trots op wat we wél hebben kunnen schilderen!
Vrijdag was het laatste dagje dat we op de NCP zouden zijn met de kinderen, dus hebben we die dag nog even met de kinderen kunnen spelen en afscheid genomen. We hadden ballonnen meegenomen en wat waren ze daar blij mee! De hele dag hebben we alleen maar lachende gezichtjes om ons heen gezien, dus dat was echt een top afsluiting van de geweldige 4 weken die ik daar heb doorgebracht.
Nog even over het sponsorgeld wat nog over was om daar te besteden, een klein deel heb ik gebruikt voor de verf voor het klaslokaal, en de voor het overige heb ik besloten het in ieder geval aan Mahlanya NCP te besteden, omdat ik deze mensen al ken en ik het super zou vinden nog iets voor hun te kunnen betekenen. Er is daar een lijst met dingen die nog nodig zijn en dus zal het geld gebruikt worden voor bijvoorbeeld de aanleg van toiletten, speeltoestellen op het schoolplein of onderhoud van het schoolplein. Zodra er iets met dit geld gedaan is, krijg ik steeds updates en foto's opgestuurd, zodat ik kan zien wat ermee is gedaan en zo weet ik zeker dat het geld goed terechtkomt!
Tot slot wil ik nog even een keer alle sponsors bedanken, zonder jullie hulp was dit alles me niet gelukt en had ik deze fantastische ervaring moeten missen. Weet dat het geld 100% goed besteed is!
-
21 Augustus 2014 - 07:44
Alice Luijben:
Hoi Brechtje,
Fijn om ook nog over de laatste periode te horen. Je kunt trots zijn op wat jullie hebben gedaan en ik denk zeker dat een volgende groep vrijwilligers jullie werk gaan afmaken. En wat een leuke foto's!
Groetjes,
Alice -
21 Augustus 2014 - 19:44
Cees Lathouwers :
Hoi Brechtje,
Ik vind dat je het geweldig gedaan hebt en de sponsorgelden zijn meer dan goed terecht gekomen.
Compliment . Ook de foto,s en de reisverslagen waren geweldig.
Mvg,
Cees -
21 Augustus 2014 - 21:41
Annie En Henk Van De Burgt:
Hoi Brechtje
Wat heb jij fantastische weken gehad in Afrika.
Het was leuk om te lezen en te zien wat je daar zoal meegemaakt hebt.
Dit neemt niemand je meer af ,en Jij zult het je hele leven niet meer vergeten !!!
We hopen je gauw te spreken,en horen graag nog wat meer verhalen over Africa.
Groetjes Annie en Henk -
24 Augustus 2014 - 09:09
Monique:
heerlijk Brechtje!!
Heerlijk om je verslag weer te lezen,
dankjewel voor het delen van je ervarignen en je mooie acties en prachtige foto's
geniet nog heel lang na!
Top dat je dit gedaan hebt,
en ook fijn dat je weer goed thuis bent!!!
Fijne start op school maandag!
Tot ziens!!! -
25 Augustus 2014 - 19:24
Gerdine:
Grandioos wat je allemaal gedaan hebt en beleefd.Een hele ervaring rijker geworden.Klasse -
11 September 2014 - 14:28
Kirsten Peterse:
Hoi Brechtje,
Met heel veel plezier heb ik jouw verhalen over de Kruger to Coast reis gelezen. Zelf ben ik aan het oriënteren of deze reis ook voor mij haalbaar is, lijkt me super. Daarom zou ik je graag wat vragen willen stellen als jij dit oké vind? Misschien is Facebook of email een handig medium?
Groetjes,
Kirsten -
11 September 2014 - 16:30
Brechtje Heeger :
Hoi Kirsten,
Tuurlijk vind ik dat goed! Mijn emailadres is brechtje.heeger@hotmail.com
Groetjes Brechtje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
